Dekorator Menu

Właściwości fizykochemiczne, estetyczne i użytkowe

Wróć do listy

Badania właściwości fizykochemicznych materiałów i wyrobów, w tym badania właściwości estetycznych i użytkowych.

Zobacz więcej:

Wskaźnik prędkości płynięcia tworzyw termoplastycznych

Masowy (MFR) lub objętościowy wskaźnik prędkości płynięcia (MVR)

Wielkością, która charakteryzuje prędkość płynięcia tworzyw termoplastycznych w procesie przetwórstwa jest masowy (MFR) lub objętościowy wskaźnik prędkości płynięcia (MVR). MFR i MVR oznacza się za pomocą plastometru obciążnikowego. Istotą oznaczania wskaźnika płynięcia jest pomiar średniej prędkości płynięcia tworzywa przy ustalonych wartościach podstawowych parametrów procesu przetwórstwa (temperatura i ciśnienie).

Wyznaczanie współczynnika płynięcia

Wyznaczanie współczynnika płynięcia Metodą A: masowy współczynnik płynięcia (MFR)

W tej metodzie wytłoczka jest obcinana w jednostajnych odstępach czasu, a następnie określana jest masa przy użyciu wagi. Wynikiem jest wytłoczona masa w jednostce czasu, zwykle określana w g/10 min.

Wyznaczanie współczynnika płynięcia Metodą B: objętościowy współczynnik płynięcia (MVR)

Ta metoda wymaga, aby plastometr był wyposażony w czujnik ruchu tłoka. Wynik MVR stanowi objętość wytłoczonego materiału w jednostce czasu i jest określany w cm³/10 min. Współczynnik wagawy jest wyznaczany z drogi jaką tłok pokonuje w jednostce czasu.

Na zdjęciu urządzenie Plastometr ZwickRoell Mflow

Normy badawcze

  • PN-EN ISO 1133
  • ASTM D1238
  • ASTM D3364
Plastometr Zwick Roell Mflow

Oznaczenie temperatury topnienia, krystalizacji, przemiany szklistej, stopnia krystaliczności

Pomiar prowadzony metodą różnicowej kalorymetrii skaningowej polega na określeniu ilości ciepła przekazywanego do lub przejmowanego od badanej próbki, w jednostce czasu, koniecznej do utrzymania jednakowej temperatury próbki i obojętnego odnośnika termicznego (pustego tygla), w trakcie ich ogrzewania, bądź chłodzenia ze stałą prędkością. Występująca w DSC proporcjonalność sygnału pomiarowego do strumienia cieplnego, umożliwia bezpośredni pomiar pojemności cieplnej i wyznaczanie zależności cp(T), a więc ilościową „obserwację” przebiegu przemian materiału próbki na podstawie kształtu krzywej DSC. Wartość strumienia cieplnego (dH/dt) zależy w pierwszej kolejności od rodzaju przemiany lub reakcji termicznej zachodzącej w próbce, a ponadto od czynników instrumentalnych pomiaru.

Urządzenia

  • Laboratorium dysponuje różnicowym kalorymetrem skaningowym (DSC):
    • zakres temperatur pracy urządzenia: -90°C – 550°C
    • moduł chłodzący (intracooler) RCS (bez użycia ciekłego azotu)
    • Normy badawcze
  • ASTM D3418
  • ASTM E1356
  • PN-EN ISO 11357-1
  • ISO 11357-2
  • ISO 11357-3

Normy klientów

  • VW, Renault, PSA, Ford i inne

Odporność cieplna

Temperatura ugięcia pod obciążeniem (HDT)

Wykonujemy oznaczanie temperatury ugięcia pod obciążeniem (odporność cieplna – HDT) w zakresie do 300°C.

HDT (Heat Deflection Temperature) oznacza temperaturę, w jakiej badany materiał ulega odkształceniu wskutek oddziaływania na próbkę pewnej siły, zgodnej z badawczymi procedurami.

Urządzenia

  • Urządzenie do testów Vicat/ HDT firmy Coesfeld

Normy badawcze

  • PN-EN ISO 75-1
  • PN-EN ISO 75-2

Temperatura mięknienia Vicata (do 300°C)

  • Oznaczanie temperatury mięknienia – metoda Vicata (w zakresie do 300°C)

Urządzenia

  • Urządzenie do testów Vicat/ HDT

Normy badawcze

  • PN-EN ISO 306

Gęstość tworzyw sztucznych i gum

Próbkę zawieszoną na drucie waży się w powietrzu z określoną dokładnością. Następnie próbkę zawieszoną nadal na drucie należy zanurzyć w cieczy immersyjnej znajdującej się w naczyniu imersyjnym umieszczonym na podporze. Zanurzoną próbkę waży się z określoną dokładnością. Znając masę próbki wyznaczoną w powietrzu i wodzie, waga automatycznie wyznacza gęstość.

Normy badawcze

  • PN-EN ISO 1183-1, metoda A – Metody oznaczania gęstości tworzyw sztucznych nieporowatych
  • ISO 2781, metoda A – Guma, wulkanizowana lub termoplastyczna, określenie gęstości

Urządzenie

  • waga analityczna z przystawką do oznaczania gęstości

Grubość powłoki

Określenie grubości powłoki/powłok na materiale bazowym badanego obiektu lub płytek referencyjnych metodami magnetycznymi, prądów wirowych, mikroskopowymi

Urządzenia

  • Laboratorium dysponuje miernikiem grubości powłok firmy Fischer wraz z szeregiem sond pomiarowych zróżnicowanych pod względem zastosowania.

Normy badawcze (przykładowe)

  • ISO 3543
  • ISO 2178
  • ISO 2361
  • ISO 2360
  • ISO 1463
  • ISO 2808
  • ASTM B764

Normy klientów

  • Ford, CEVT , Volvo, VW, Renault, GMW, PSA, Audi, BMW, Daimler, Chrysler, Toyota, Nissan, Honda, Kia, Fiat, Jaguar, Rover… i inne.

Nieciągłości materiałowe – badania nieniszczące

  • Nieciągłości gwintu części złącznych wg PN-EN 26157-3.
  • Nieciągłości powierzchni części złącznych tj. śrub, nakrętek (od M5 do M22), wkrętów i podkładek wg PN-EN ISO 6157-2 i PN-EN 26157-1.
  • Powierzchniowe nieciągłości materiałowe badane metodą magnetyczno-proszkową MT wg instrukcji własnej BOSMAL/I-7-08.

Elastyczność powłoki

Określenie elastyczności powłoki metodą zginania na sworzniu . Badanie elastyczności powłoki można wykonać również po określonym teście starzeniowym bądź korozyjnym.

Normy badawcze (przykładowe):

  • ISO 1519

Przyczepność powłoki

Metoda siatki nacięć – Cross-cut

Badana jest odporność powłok różnego typu na odwarstwienie od podłoża (materiału bazowego badanego obiektu) w wyniku nacięcia powłoki w określony sposób. Badanie przyczepności powłoki można wykonać również po określonym teście starzeniowym bądź korozyjnym.

Urządzenia:

  • Laboratorium dysponuje szeregiem noży jedno- i wieloostrzowych spełniających określone wymagania klientów.

Normy badawcze (przykładowe):

  • ISO 2409
  • ASTM D3359

Normy klientów:

  • Ford, CEVT , Volvo, VW, Renault, GMW, PSA, Audi, BMW, Daimler, Chrysler, Toyota, Nissan, Honda, Kia, Fiat, Jaguar, Rover i inne.

Badanie odporności wyrobów na uderzenie

Próbki referencyjne lub całe obiekty badawcze poddaje się próbom uderzenia różnymi znormalizowanymi metodami, w celu określenia rodzaju uszkodzeń oraz określenia wpływu powstałych uszkodzeń na funkcjonalność elementu lub/i jego powłoki.

Przykłady metod badawczych:

  • Metoda spadającego ciężarka o określonych wymiarach i masie z odpowiedniej wysokości,
  • Metoda pojedynczego uderzenia prowadzonym elementem uderzającym,
  • Metoda uderzenia (strzelania) kamieniami/śrutem o określonych wymiarach, masie i pod określonym ciśnieniem,
  • Metoda dynamicznego uderzenia kulą z określoną siłą (Pistol Test),
  • i inne testy np. testy odporności na grad lub uderzenia bryłą lodu.

Urządzenia

  • Impact Tester (zakres: 0-90 N)
  • Laboratorium dysponuje szeregiem ciężarków o określonej masie, kształcie i wymiarach, spełniających różne wymagania klientów.
  • Mobilne urządzenie do uderzania (strzelania) kamieniami/śrutem, spełniające różne wymagania klientów wraz z możliwością zaadaptowania urządzenia do nowych wymogów.
  • I inne – opisy i zdjęcia poniżej.

Normy badawcze

  • ISO 6272-1
  • ISO 20567-1
  • ISO 20567-2
  • ISO 4532
  • DIN 55996-1

Normy klientów

  • Ford, CEVT, Volvo, VW, Renault, GMW, PSA, Audi, BMW, Daimler, Chrysler, Toyota, Nissan, Honda, Kia, Fiat, Jaguar, Rover

Test pojedynczego uderzenia

Próbki referencyjne lub całe obiekty badawcze poddaje się próbom uderzenia metodą pojedynczego uderzenia prowadzonym elementem uderzającym zgodnie z ISO 20567-2.
Urządzenie: Impact Tester (zakres: 0-90 N).

Próba wielouderzeniowa

Metoda uderzenia (strzelania) kamieniami/śrutem o określonych wymiarach, masie i pod określonym ciśnieniem, zgodnie z normami ISO 20567-1 i DIN 55996-1.

Pistol test

Metoda dynamicznego uderzenia kulą z określoną siłą, zgodnie z normą ISO 4532.

Testy odporności na grad lub uderzenia bryłą lodu

Od kilku lat prężnie rozwijamy badania z zakresu komponentów kolejowych i wprowadziliśmy do naszego zakresu akredytacji testy wg normy PN-EN 50125-3.

Testy odporności na grad lub uderzenia bryłą lodu realizujemy przy pomocy działa pneumatycznego. Nasze działo pneumatyczne w zależności od konfiguracji i wymagań Klienta może strzelać pojedynczymi śrucinami (lub innymi drobnymi obiektami) jak również bryłami lodowymi (kulami lodowymi) o masie do kilku kilogramów i z prędkościami do ok. 300 km/h.

Normy

  • PN-EN 50125-3: 2003-10 p. 4.3; 4.4; 4.5; 4.6; 4.7; 4.8; 4.9; 4.13
  • BOSMAL/I-7-106/01

Test odporności na uderzenie bryłą lodu

  • Zewnętrzny film

Odporność powłoki na ścieranie i zarysowania

Wytrzymałość na ścieranie – Test Martindale’a

Martindale Abrasion & Piling Tester

Test Martindale’a to symulacja długotrwałego użytkowania tkanin, który pozwala określić ich wytrzymałość na ścieranie. Zasada testu Martindale’a polega na tym, że próbki są pocierane o standardowe ścierniwo w ciągle zmieniającym się układzie, który zapewnia, że włókna powierzchniowe próbek są zginane w każdym kierunku.

Standardy:

  • ISO 12945-2
  • ISO 12947 1-4
  • ASTM D4966

Symulacji ścierania palcami

Urządzenie służy do symulacji ścierania palcami (również paznokciem, podeszwą buta) dowolnej powierzchni. Oprócz czysto mechanicznego obciążenia, można również symulować odpowiednie środowisko chemiczne. Za pomocą różnych końcówek i ustawień można wykonywać różne testy.

  • Ścieranie oznakowań i napisów przez zmazywanie ich palcami i rękami – PN-EN 60068-2-70
  • Test paznokcia – GS 97034-2
  • Test podeszwy butów – GS 97034-3
  • Zmienny test podeszwy buta – GS 97034-11

Odporność na zarysowania – Multi-Finger Tester

Multi-Finger Scratch/ Mar Tester służy do pomiaru odporności lub podatności powierzchni materiału na zarysowania, uszkodzenia, żłobienie, skrobanie, grawerowanie i inne podobne uszkodzenia fizyczne, które nie są klasyfikowane jako zwykłe zużycie.

Odporność na zarysowania – Tester odporności na zarysowania

Scratch Tester umożliwia wykonanie precyzyjnych zarysowań w odstępach nawet co 0,5 mm. Posiada również możliwość imitowania uszkodzeń np. zarysowanie monetą.

Standardy:

  • PV 3974
  • PV 3952
  • TPJLR.52.008
  • GS 97034-8

Aparaty do prób ścieralności – Liniowy tester odporności na ścieranie

Aparat przeznaczony jest do badania odporności materiałów i wyrobów na ścieranie powierzchniowe i oceny względnej wytrzymałości lub podatności powierzchni materiału na uszkodzenia fizyczne takie jak zużycie i ścieranie, zarysowanie, wyżłobienie, zadrapanie, zatarcie, przeniesienie zabarwienia (zwykle zwane trwałością koloru) oraz inne.

Liniowy tester ścierania może być stosowany zarówno do testów na sucho jak i na mokro.

Przeznaczony jest do badania próbek praktycznie o dowolnych wymiarach i kształtach.

Standardy:

  • ISO 105-X12
  • PV 3906
  • D42 1775
  • AA-0134

Aparaty do prób ścieralności – Rotacyjny tester ścieralności

Jest to urządzenie przeznaczone do przyśpieszonych badań zużycia materiału. Test polega na zamocowaniu płaskiej próbki na ruchomej platformie, która obraca się wokół własnej osi z zadaną prędkością. Na powierzchnię badanej próbki opuszcza się dwie tarcze ścierające i dociska z odpowiednią siłą. Koła obracają się w przeciwnych kierunkach i zataczają pełne koło na powierzchni próbki. Układ ten pozwala na zbadanie odporności na ścieranie materiału w każdym kierunku, bez względu na strukturę, splot lub układ ziaren w materiale.

Standardy:

  • ISO 15082
  • ISO 7784-2
  • ISO 5470-1
  • ISO 10074
  • SAE J 365
  • DIN 53754

Ocena odporności na ścieranie – Metoda Schoppera

Popularna metoda oceny odporności na ścieranie. Badanie tą metodą przeprowadza się dla wyrobów włókienniczych.

Parametry badania:

  • krzywizna próbki,
  • powierzchnia ścierania,
  • nacisk,
  • materiał ścierny,
  • liczba cykli

Standardy:

  • PV 3908
  • DIN 53863-2
  • GME 60345

Myjnia Laboratoryjna – symulacja warunków w automatycznej myjni samochodowe

Instytut posiada stanowisko odtwarzające warunki w automatycznej myjni samochodowej. Za pomocą naszej Myjni Laboratoryjnej możemy symulować warunki, jakim poddawane są lakiery samochodowe na karoserii i inne powierzchnie w myjniach automatycznych.

Przykładowe normy:

  • PN-EN ISO 20566
  • AA 0054
  • PV 3.3.3

Metoda swobodnie spadającego materiału ściernego

Określenie odporności powłoki na ścieranie za pomocą metody swobodnie spadającego materiału ściernego.

Urządzenia:

  • Laboratorium dysponuje materiałami ściernymi (np. korund, ścierniwo żelazne, itp.) spełniającymi różne wymagania klientów.

Normy badawcze (przykładowe):

  • ISO 7784-1
  • GMW 15487
  • FIAT 50488

Palność

Wykonujemy badania palności w kilku komorach palności i zgodnie z różnymi standardami badawczymi.

Komora do badania palności wg standardu UL 94

Badania odporności na zapalenie materiałów/ wyrobów od płomienia palnika o mocy 50 W / 500 W

Badanie oparte na międzynarodowym standardzie UL 94 który określa właściwości palności materiałów poprzez serię testów, mających na celu ocenienie reakcji na bezpośrednie działanie płomienia. Wyniki tych testów pozwalają na klasyfikację materiałów pod kątem ich zachowania w warunkach narażenia na ogień, co jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa w różnych zastosowaniach przemysłowych.

Standard UL 94 wprowadza kilka różnych klasyfikacji palności, które są przyznawane materiałom w zależności od wyników testów. Najważniejsze klasyfikacje to:

  • UL 94 V-0, V-1, V-2
  • UL 94 HB
  • UL 94 5VA, 5VB
1. Klasa palności UL 94 V-0, V-1, V-2

Te klasyfikacje dotyczą pionowego ustawienia próbek testowych. Materiały są klasyfikowane na podstawie czasu spalania, kapania materiału i ewentualnego zapalenia bawełny umieszczonej poniżej próbki.

2. Klasa palności UL 94 HB

HB oznacza Horizontal Burning. Materiały są klasyfikowane jako HB, jeśli szybkość spalania nie przekracza określonej wartości w przypadku poziomego ustawienia próbki. HB oznacza, że materiał pali się z określoną szybkością w kierunku poziomym

3. Klasa palności UL 94 5VA, 5VB

Te klasyfikacje dotyczą bardziej rygorystycznych testów, gdzie próbki są narażone na pięć cykli płomienia, każdy trwający pięć sekund.

Komora spalania UL94 Firetesting Technology

Komora do badania palności poziomej

Stanowisko badawcze umożliwia określenia prędkości spalania próbki poddanej działaniu płomienia o małej energii w ciągu 15 s.
Próbka utrzymywana w pozycji poziomej, dzięki uchwytowi w kształcie litery U, jest przez 15 s poddana działaniu płomienia o małej energii oddziałującego na jej swobodny koniec. W czasie badania określa się, czy i kiedy płomień gaśnie lub czas palenia się zmierzonej długości próbki.

Normy badawcze

  • PN-ISO 3795
  • Regulamin nr 118 EKG ONZ Seria 02 Rev.2/Add.117/Rev.1/Amend.1
  • DIN 75200
  • FMVSS 302
  • VCS 5031,19
  • MS 300-08
  • GS 97038
  • GBT 8410
  • i inne

Urządzenie

  • Komora spalania Wazau BKF

Komora do badania palności pionowej

Badanie to polega na poddaniu próbek materiału w pozycji pionowej na działanie płomienia znormalizowanego palnika gazowego i określeniu szybkości rozprzestrzeniania się płomienia. Mierzy się czasy przemieszczania się płomienia między nitkami kontrolnymi umieszczonymi przy powierzchni próbki w trzech odległościach od źródła podpalania.

Normy badawcze

ECE R118 Annex 8
ISO 6941

Urządzenie

  • Komora spalania Wazau

Inne badania materiałów, nieopisane w innych działach

Badanie przepuszczalności powietrza materiałów płaskich

Badanie przenikalności powietrza przez różnego rodzaju materiały płaskie w tym:

  • folie z tworzyw sztucznych,
  • tkaniny,
  • dzianiny,
  • włókniny,
  • papier i wyroby z papieru takie jak filtry,
  • pianki i inne wyroby.

Urządzenie

  • Tester przepuszczalności powietrza
  • PN-EN ISO 1133-1 – Tworzywa sztuczne – Oznaczanie masowego wskaźnika szybkości płynięcia (MFR) i objętościowego wskaźnika szybkości płynięcia (MVR) tworzyw termoplastycznych
  • ASTM D1238 – Standard Test Method for Melt Flow Rates of Thermoplastics by Extrusion Plastometer
  • ASTM D3364 – Standard Test Method for Flow Rates for Poly(Vinyl Chloride) with Molecular Structural Implications
  • ASTM D3418 – Standard Test Method for Transition Temperatures and Enthalpies of Fusion and Crystallization of Polymers by Differential Scanning Calorimetry
  • ASTM E1356 – Standard Test Method for Assignment of the Glass Transition Temperatures by Differential Scanning Calorimetry
  • PN-EN ISO 11357-1 – Tworzywa sztuczne – Różnicowa kalorymetria skaningowa (DSC) – Część 1: Zasady ogólne
  • ISO 11357-2 – Tworzywa sztuczne – Różnicowa kalorymetria skaningowa (DSC) – Część 2: Wyznaczanie temperatury zeszklenia i stopnia przejścia w stan szklisty
  • ISO 11357-3 – Tworzywa sztuczne – Różnicowa kalorymetria skaningowa (DSC) – Część 3: Oznaczanie temperatury oraz entalpii topnienia i krystalizacji
  • PN-EN ISO 75-1 – Tworzywa sztuczne – Oznaczanie temperatury ugięcia pod obciążeniem – Część 1: Ogólna metoda badania
  • PN-EN ISO 75-2 – Tworzywa sztuczne – Oznaczanie temperatury ugięcia pod obciążeniem – Część 2: Tworzywa sztuczne i ebonit
  • PN-EN ISO 306 – Tworzywa sztuczne – Tworzywa termoplastyczne – Oznaczanie temperatury mięknienia metodą Vicata (VST)
  • PN-EN ISO 1183-1 – Tworzywa sztuczne – Metody oznaczania gęstości tworzyw sztucznych nieporowatych – Część 1: Metoda zanurzeniowa, metoda piknometru cieczowego i metoda miareczkowa
  • ISO 2781 – Rubber, vulcanized or thermoplastic – Determination of density
  • ISO 3543 – Powłoki metalowe i niemetalowe – Pomiar grubości – Metoda beta-odbiciowa
  • ISO 2178 – Powłoki niemagnetyczne na podłożu magnetycznym – Pomiar grubości powłok – Metoda magnetyczna
  • ISO 2361 – Powłoki niklowe elektroosadzane na magnetycznym i niemagnetycznym podłożu – Pomiar grubości powłok – Metoda magnetyczna
  • ISO 2360 – Powłoki nieprzewodzące na podłożu niemagnetycznym przewodzącym elektryczność – Pomiar grubości powłok – Metoda amplitudowa prądów wirowych
  • ISO 1463 – Powłoki metalowe i tlenkowe – Pomiar grubości powłoki – Metoda mikroskopowa
  • ISO 2808 – Farby i lakiery – Oznaczanie grubości powłoki
  • ASTM B764 – Standard Test Method for Simultaneous Thickness and Electrode Potential Determination of Individual Layers in Multilayer Nickel Deposit (STEP Test)
  • PN-EN 26157-3 – Części złączne – Nieciągłości powierzchni – Śruby, wkręty i śruby dwustronne specjalnego stosowania
  • PN-EN ISO 6157-2 – Części złączne – Nieciągłości powierzchni – Część 2: Nakrętki
  • PN-EN 26157-1 – Części złączne – Nieciągłości powierzchni – Śruby, wkręty i śruby dwustronne ogólnego stosowania
  • BOSMAL/I-7-08 – Wykrywanie powierzchniowych nieciągłości materiału metodą magnetyczno-proszkową
  • ISO 1519 – Farby i lakiery – Próba zginania na sworzniu (sworzeń cylindryczny)
  • ISO 2409 – Farby i lakiery – Badanie metodą siatki nacięć
  • ASTM D3359 – Standard Test Methods for Rating Adhesion by Tape Test
  • ISO 4624 – Farby i lakiery – Próba odrywania do oceny przyczepności
  • ISO 6272-1 – Farby i lakiery – Badania nagłego odkształcenia (odporność na uderzenie) – Część 1: Badanie za pomocą spadającego ciężarka, wgłębnik o dużej powierzchni
  • ISO 20567-1 – Farby i lakiery – Oznaczanie odporności powłok na uderzanie kamieniami – Część 1: Próba wielouderzeniowa
  • ISO 20567-2 – Farby i lakiery – Oznaczanie odporności powłok na uderzanie kamieniami – Część 2: Próba pojedynczego uderzenia prowadzonym elementem uderzającym
  • ISO 4532 – Vitreous and porcelain enamels – Determination of the resistance of enamelled articles to impact – Pistol test
  • DIN 55996-1 – Paints and varnishes – Stone chip resistance test for coatings – Part 1: Multi impact test
  • PN-EN 50125-3 – Zastosowania kolejowe – Warunki środowiskowe stawiane urządzeniom – Część 3: Wyposażenie dla sygnalizacji i telekomunikacji
  • PN-EN 60068-2-70 – Badania środowiskowe – Część 2-70: Próby – Próba Xb: Ścieranie oznakowań i napisów przez zmazywanie ich palcami i rękami
  • GS 97034-2 – Test paznokcia
  • GS 97034-3 – Test podeszwy buta
  • GS 97034-11 – Zmienny test podeszwy buta
  • GS 97034-8 – Surface test of motor vehicle interior materials. Determination of the scratch inclination
  • PV 3974 – Plastic Components; Determination of the Mar Resistance of Surfaces without Finish Treatment in Vehicle Interiors And Exteriors
  • PV 3952 – Plastic Components for the Vehicle Interior; Scratch Resistance Test
  • TPJLR.52.008 – Scratch Resistance. Assessment of Scratch Performance – Crosshatch Method
  • ISO 105-X12 – X12 – Textiles – Tests for colour fastness – Part X12: Colour fastness to rubbing
  • PV 3906 – Non-Metallic Planar Materials; Testing the Abrasion Behavior
  • D42 1775 – Internal and External Plastic Parts – Wear and Scratch Resistance
  • AA 0134 – Test odporności na zarysowania na sucho przy użyciu Crockmeter
  • ISO 15082 – Road vehicles — Tests for rigid plastic safety glazing materials
  • ISO 7784-2 – Paints and varnishes — Determination of resistance to abrasion — Part 2: Method with abrasive rubber wheels and rotating test specimen
  • ISO 5470-1 – Rubber- or plastics-coated fabrics — Determination of abrasion resistance — Part 1: Taber abrader
  • ISO 10074 – Anodizing of aluminium and its alloys — Specification for hard anodic oxidation coatings on aluminium and its alloys
  • SAE J 365 – Method of Testing Resistance to Scuffing of Trim Materials
  • DIN 53754 – Testing of plastics; determination of abrasion, abrasive disk method
  • PV 3908 – Textiles, Carpets; Wear Resistance
  • DIN 53863-2 – Testing of textiles; abrasion test methods for textile fabrics, rotary abrasion test
  • GME 60345 – Test Method for the Determination of the Resistance to Wear of Automotive Trim Materials
  • PN-EN ISO 20566 – Farby i lakiery – Oznaczanie odporności systemu powłokowego na zarysowanie z zastosowaniem laboratoryjnej myjni samochodowej
  • AA 0054 – Resistance of Coatings to Car-wash Machines
  • PV 3.3.3 – Paints and Varnishes; Scratch Resistance Testing of Clear Coats
  • ISO 7784-1 – Farby i lakiery – Oznaczanie odporności na ścieranie – Część 1: Metoda obracającego się krążka pokrytego papierem ściernym
  • GMW 15487 – Determining the Resistance to Abrasion of Organic Coating
  • FIAT 50488 – Wyznaczenie odporności na ścieranie pokryć ochronnych przy pomocy śrutu metalowego
  • PN-ISO 3795 – Pojazdy drogowe oraz ciągniki, maszyny rolnicze i leśne – Określanie palności materiałów stosowanych wewnątrz pojazdów
  • Regulamin nr 118 EKG ONZ Seria 02 Rev.2/Add.117/Rev.1/Amend.1 – Regulamin nr 118 Europejskiej Komisji Gospodarczej Narodów Zjednoczonych (EKG ONZ) – Jednolite wymagania techniczne dotyczące palności materiałów używanych w konstrukcji wnętrza niektórych kategorii pojazdów samochodowych
  • DIN 75200 – Determination of burning behaviour of interior materials in motor vehicles
  • FMVSS 302 – Flammability of interior materials
  • VCS 5031,19 – Flammability of interior materials
  • MS 300-08 – Flammability resistance – interior materials
  • GS 97038 – Determination of burning behavior to automotive interior trim materials
  • GBT 8410 – Flammability of Automotive Interior Materials
  • ISO 4628-4 – Paints and varnishes — Evaluation of degradation of coatings — Designation of quantity and size of defects, and of intensity of uniform changes in appearance. Part 4: Assessment of degree of cracking
  • ISO 4628-5 – Paints and varnishes — Evaluation of quantity and size of defects, and of intensity of uniform changes in appearance. Part 5: Assessment of degree of flaking
  • ISO 4628-8 – Paints and varnishes — Evaluation of degradation of coatings — Designation of quantity and size of defects, and of intensity of uniform changes in appearance. Part 8: Assessment of degree of delamination and corrosion around a scribe or other artificial defect

Powrót
do góry strony