Badanie czystości jest bardzo istotnym elementem oceny jakości wielu komponentów stosowanych w motoryzacji i nie tylko. Badania wykonywane są w pomieszczeniu czystym (clean room) o klasie czystości ISO 6 (wg ISO 14644) a podstawowymi czynnikami określającymi czystość badanego obiektu są: masa zanieczyszczeń nierozpuszczalnych, masa zanieczyszczeń rozpuszczalnych, ilość zanieczyszczeń nierozpuszczalnych o określonej wielkości oraz rodzaj zanieczyszczeń. W przypadku zanieczyszczeń nierozpuszczalnych możliwy jest ich podział ze względu na charakter: metaliczne, niemetaliczne i włókna oraz skład chemiczny. W celu określenia tych właściwości dobierana jest odpowiednia metoda wydzielania zanieczyszczeń: wytrząsanie, przemywanie ciśnieniowe, techniki ultradźwiękowe, mycie na stanowiskach funkcjonalnych odzwierciedlających parametry pracy obiektu. Dobór metody zależy od charakterystyki badanego obiektu oraz od określanych właściwości: czystość wewnętrzna, zewnętrzna lub całkowita.
Wydzielone zanieczyszczenia analizowane są metodą:
- wagową – masa zanieczyszczeń
- mikroskopową – ilość i wielkość zanieczyszczeń
- skaningowej mikroskopii elektronowej – skład zanieczyszczeń
- spektroskopii w podczerwieni – skład zanieczyszczeń
