Udarność

Udarność tworzyw sztucznych

Udarność jest miarą kruchości materiałów określaną przez pracę potrzebną do dynamicznego złamania próbki i odnoszoną do wielkości poprzecznego przekroju próbki
 

Metoda Charpy'ego

Metoda ta polega na udarowym zginaniu prostopadłościennej próbki z karbem lub bez karbu, podpartej na dwóch podporach i określeniu pracy potrzebnej do jej złamania. Karb ma na celu koncentrację naprężeń w określonym miejscu badanej próbki. Udarność określa się pracę potrzebną do dynamicznego złamania próbki, odniesioną do 1 m2 przekroju próbki (jeżeli jest to udarność z karbem, to do przekroju w miejscu z karbem).
 

Norma 

  • PN-EN ISO 179-1:2010
 

Metoda Izoda

Metoda Izoda różni się od metody Charpy'ego sposobem zamocowania próbki, wymiarami próbek oraz prędkością uderzenia wahadła młota. Metodą tą bada się wyłącznie próbki z karbem. Próbkę mocuje się pionowo, jednym końcem w uchwycie podstawy młota i łamie ostrzem walcowym wahadła młota w określonej odległości od krawędzi uchwytu.
 

Norma

  • PN-EN ISO 180:2004

Udarność metali metodą Charpy'ego

Praca łamania: KV2 i KU2 wg PN-EN ISO148-1 jest określana przy pomocy młota wahadłowego Instron 450MP2B10153 z początkową energią uderzenia młota 150 J, 300 J oraz 450 J. Dodatkowo dysponujemy termostatem grzejąco-chłodzącym RP 890C umożliwiającym przeprowadzenie badania w temperaturach w zakresie -90oC do +200oC. 
 
Nr dokumentu Tytuł/Opis
PN-EN ISO148-1 Metale - Próba udarności sposobem Charpy'ego - Część 1: Metoda badania
PN-EN ISO 179-1:2010 Tworzywa sztuczne - Oznaczanie udarności metodą Charpy'ego - Część 1: Nieinstrumentalne badanie udarności
PN-EN ISO 180 Tworzywa sztuczne - Oznaczanie udarności metodą Izoda